Maar men kwam ook om te horen en zien hoe het gaat met het Bulderbos en ook om te horen hoe het staat met Schiphol en met acties rondom Schiphol. Het Bulderbos is immers ontstaan als actiebos tegen groei van Schiphol en daar blijven we nog wel even mee bezig.
Gijs Leegwater bracht sfeer met zijn accordeon en Ton Sledsens, inhoudelijk medewerker van Milieudefensie, belichtte de stand van zaken rond Schiphol en ook Laan van Staalduinen was aanwezig, de nieuwe co-directeur van Milieudefensie. Er gebeurde nog veel meer en dat valt te lezen in het verslag van Jeroen hieronder. (Marjolein Dijkstra)
Verslag picknick in het Bulderbos 22 april 2023
Waw! Wat een professionele koffiebar staat daar! Een halve Fiat500 als onderstel voor een heuse koffiemachine waaraan alles blinkt en waaruit de koffie gewis lekker smaakt. Dat wil ik wel eens proeven maar niet voordat Hanneke, Marjolein, Leo, Laura en Esther Martens (ook van Milieudefensie) mij welkom heten. Aangenaam kennis te maken met jou, Esther! Met haar heb ik via de mail afgesproken dat ik een dankwoord doe jegens de goede vriendin van Annelies en Annelies zelf natuurlijk.
Mary en haar zoon komen ook, net als Leonie. Deze twee dames van het eerste uur hebben vorig jaar een boom gekregen in het bos. De bomen staan er goed bij, het krentenboompje heeft al gebloeid.
Zo, de koffie is inderdaad heerlijk. Leo stopt me een stuk zelfgebakken brood toe waarvoor dank. Werkelijk uit alle hoeken en gaten stroomt goede energie.
Eerst houden Hanneke en Laura hun welkomstwoord en toespraak. Daarna ben ik aan de beurt. Ik vertel dat mevrouw Wilbers een goede vriendin was van Annelies van Aller. Annelies was lid van Milieudefensie, maar mevrouw Wilbers zelf niet. Echter, door het enthousiasme van Annelies raakte zij zeer betrokken bij het Bulderbos en Milieudefensie. Daarom heeft zij haar nalatenschap toegewezen aan Milieudefensie. Vandaag zijn daarom ook aanwezig: Nelly Wattez (degene die de nalatenschap afgewikkeld heeft) en Miriam van Aller, de zus van Annelies. Ook Thomas en Carolien zijn er, degenen die de taken van Annelies als Bulderboswachter overnamen. We zijn hen zeer dankbaar, want zonder de nalatenschap waren de prachtige overkapping en de tafel niet mogelijk geweest! Daar staan we graag even bij stil.
Er is regen voorspeld, maar gelukkig is het nog droog. Stel je voor: Als de weergoden het niet droog kunnen houden tijdens de speeches, moeten wij dat dan wel? Nee, dat hoeft niet, maar zakdoekjes zijn niet nodig, want het zijn vrolijke woorden die uit ons aller monden stromen. Wij zijn ontzettend blij en dankbaar dat dit allemaal mogelijk is en dat we hier met z’n allen mogen staan in dit mooie bos. Alles wordt feestelijk omlijst door de accordeonspeler die een medley van allerlei bekende liedjes en hits speelt.
Na de toespraken is er tijd voor de rondleiding door mij persoonlijk. Ik vertel over de inheemse soorten bomen en struiken en over de stinsenplanten die wij hebben uitgezet. Ja, ik heb ook een boom geplant en nee, die staat er waarschijnlijk niet meer. We hebben veel gekapt omdat de bomen anders te dicht op elkaar staan. Natuurlijk wijs ik ook op de nieuwe nestkasten die ook uit de nalatenschap zijn betaald en die zijn opgehangen door Clemens en Gabriël. Zij zijn er vandaag ook.
Inmiddels is het gaan regenen, toch weerhoudt dat enkele leden van Morrend Volk er niet van enkele liederen te zingen. Wij zingen zo veel mogelijk mee. De poëzieworkshop komt niet helemaal uit de verf, maar er komt zeker een herkansing.
Als bijna iedereen weg is, helpen we (Leo, ik en Injo, spelling onder voorbehoud) het echtpaar van de koffiebar. Het lukt nog om de bar in de auto te rijden, maar “barre” omstandigheden zorgen ervoor dat bij wegrijden de wielen in de modder vastdraaien. Handjes schelpen (scheppen hebben we niet) en alle stenen die we kunnen vinden plus vereende duwkracht zorgen er uiteindelijk voor dat de wagen weer in de vaart komt. Leo rijdt met mij mee naar huis voordat hij op de trein stapt.
Iedereen ontzettend bedankt voor zijn/ haar aanwezigheid en de uitstekende organisatie. Tot ziens!
Jeroen Warmerdam