Verslag Bulderbos 6 juli 2024
Ik ben al onderweg als de regen losbarst. Niet de eerste keer de afgelopen maanden. Optimistisch als ik ben heb ik alleen een paraplu bij me. Het is even zo erg dat ik moet schuilen onder het viaduct van de Nieuwe Bennebroekerweg met de IJweg. Ik bel Leo en Hanneke om te zeggen dat ik onderweg ben. Al snel is het weer droog en als ik aankom zijn er nog niet veel mensen. Leo en Henk zijn er evenals Piet, de relatief nieuwe vrijwilliger. Hij heeft de vorige keer alles op de bank ingezet… letterlijk door de bankjes te herstellen.
Even later komen de broers Gabriël en Clemens, Hanneke, Diny, Jacob, Carty en vast nog iemand wier of wiens naam mij is ontschoten. Mocht dat inderdaad zo zijn, neem het me niet kwalijk, ik waardeer ieders komst ten zeerste. Ernst heeft zich bij Hanneke afgemeld. Hij is op vakantie.
De maaibeurten zijn uitstekend uitgevoerd, Leo geeft zelfs speciaal aan dat de greppelwal aan de noordkant zo goed is gedaan.
Door de vele regen en de toch hoge temperaturen is alles enorm gegroeid. De boompjes die we twee jaar geleden plantten ter ere van Leonie en Mary doen het heel goed. Water geven zoals in het begin is beslist niet meer nodig. Nog even en ze groeien ons boven het hoofd. Minder leuk is dat ook de braam om zich heen grijpt. Ongekend dat in amper een jaar tijd de takken al twee meter zijn gegroeid! Naderhand heb ik hierover het een en ander opgezocht. De plaagbraam is de zogenaamde Dijkviltbraam. Wel is het zo dat deze soort soms moeilijk is te onderscheiden van enkele zeer zeldzame braamsoorten. Google maar eens en kijk eens op https://rubus-nederland.nl. Er gaat een wereld voor je open waarvan je het bestaan nog niet eens wist!
De zwarte bessenstruiken doen het niet goed. Er zijn nauwelijks bessen vergeleken met een paar jaar terug. Toch weet Carthy een bakje te verzamelen dat ik na afloop mag meenemen. Dank je Carty!
Tijdens de koffie en de lunch maken we weer heerlijk gebruik van de overkapping. Daarvan getuigt de foto van Henk.
Na de lunch gaat Hanneke wat eerder weg naar haar vakantieadres in Schoorl. Goed dat je helemaal voor ons gekomen bent Hanneke en fijne vakantie! Wij wagen ons ondanks de harde wind aan het omzagen van een es. Gelet op de val- en de windrichting valt dit karweitje letterlijk (!) en figuurlijk reuze mee.
Gabriel en Paul vinden een nestkastje waarin nog wordt gebroed. Het zijn pimpelmezen.
Het idee dat Carty had om de uitwas van de vleugelnoot te verstikken lijkt effect te hebben want de opslag neemt met het jaar zienderogen af. Ook de opslag van de azijnboom wordt minder. Ook zo blij ben ik met Diny. Als ze met iets klaar is vraagt ze keurig wat ze kan doen en wat ik ook noem, ze gaat er vervolgens helemaal voor. Hulde! Niet op de laatste plaats voor de andere vrijwilligers, want ook vandaag is er aan het einde van de werklijst nog een stukje dag over.
Als iedereen weg is inventariseer ik het gereedschap en Leo leent zich voor het ophangen van de sleutel aan de onderkant van de aanhanger. We zijn op tijd weg, want het begint te regenen. Tot slot nog een haiku. De eerste had ik vorig jaar al bedacht, maar het is vandaag niet zwoel en windstil… integendeel! Dus lijkt me de tweede meer op z’n plaats. Wat jullie?
De eerste druppels De eerste druppels
Krekels zingen onverstoord Alles keert naar binnen toe
Zwoele schemering Kille windrichting
Tot zover iedereen bedankt en tot ziens op de volgende werkzaterdag 5 oktober 2024. Dag!
Jeroen Warmerdam