Op 2 juli was de onderhoudsdag in het Bulderbos. Jeroen Warmerdam heeft weer een mooi verslag gemaakt.
Verslag Bulderbos 2 juli 2022
Leo belt. Mijn eerste reactie is: “Ha Leo, leuk dat je belt.” Direct voegt hij er aan toe dat hij belt om te zeggen dat hij niet komt. Volkomen terecht wil hij niet te lang bij zijn vrouw vandaan zijn vanwege haar gezondheid. Als door de bliksem getroffen realiseer ik mij dat dit misschien wel de eerste keer is dat hij afzegt. In elk geval zo lang als ik mij kan herinneren. Dit moet ik een plaatsje geven. Bij de bomen die we pas geplant hadden ter huldiging van Mary en Leonie denk je bij een plaats geven aan: zonnige standplaats, schaduw, niet te nat of juist wel, maar nu Leo zegt dat hij niet komt schiet mij even niets te binnen. Het rationele gedeelte van het brein is de beste plek.
Ik heb de doos met bestelde vogelhuisjes zo goed en kwaad als het gaat op de bagagedrager meegenomen. Ziezo, die kunnen we ophangen.
De opkomst is groot en er is ook een aangename verrassing: Ernst komt toch ondanks zijn afzegging vanwege een bedrijfsuitje. Eerst dacht ik: afzeggen voor een feestje van het bedrijf? In het Bulderbos is het pas echt feest. Kennelijk is hij ook tot dit inzicht gekomen.
Hanneke en ik mogen van Marjan een potje Bulderbosjam in ontvangst nemen, om precies te zijn een potje jam van aalbessen en zwarte bessen uit het Bulderbos. Erg lief en erg attent, dank je wel Marjan! Ik zeg er voor de grap nog bij: “Leuk, als je er vandaag maar geen potje van maakt!”
Wat de zwarte bessen betreft, de struiken staan er slecht bij. Overal zie je kale takken en er zijn weinig nieuwe scheuten. Na wat speurwerk blijkt dat zwarte bessenstruiken veel voeding en ook regelmatige snoei in winter/voorjaar nodig hebben. Dus heb ik op de werklijst gezet dat we vandaag compost rondom de struiken leggen. Zo geschiedt. In het voorjaar ga ik de struiken een verjongingssnoei geven.
Als Hanneke iedereen welkom heet en de afwezigheidsberichten mededeelt, krijgen we naar nieuws te horen. Sandra heeft aangegeven dat ze helemaal stopt in het Bulderbos omdat pas haar man Leo van der Linde is overleden. Hij was ook Bulderboswachter. We wensen haar uiteraard sterkte en we zullen hen missen.
Het is een bijzondere werkdag vandaag, want nu worden de bordjes bij de pas geplante bomen voor Mary en Leonie geplaatst. Beiden zijn aanwezig en onder de bezielende leiding van Laura van Milieudefensie worden de bordjes vastgeschroefd aan de paaltjes. De moeder van Laura is ook mee gekomen. Bij gebrek aan een grote hamer (heb ik nu maar eens niet besteld want we hebben hem nooit nodig, zal je net zien) worden de paaltjes met behulp van een stuk boomstam in de grond gedrild. Henk assisteert hierbij met zijn gereedschapskist.
O ja, de bomen zijn op 17 juni al geplant met Laura, Hanneke, Mary en haar zoon, Leonie en haar schoonzoon. Marjolein en ik hebben de bomen aangeschaft waarna Marjolein de bomen met haar auto naar Utrecht heeft gebracht op 11 juni jl. Die dag wilde het bestuur van Milieudefensie de bomen aanbieden aan Mary en Leonie. In de bijlage vind je de motivatie voor de beide boomsoorten.
Gabriel en Paul hangen met Henk de nieuwe nestkasten op. De schroeven die ik en Hanneke hebben meegenomen zijn net voldoende. Kruiskopschroeven moeten het zijn en die hebben we. Ernst leeft zich helemaal uit op de omgewaaide linde. Henk assisteert met zijn elektrische zaag. Later komen we met veel meer mensen de takken wegslepen en op de rillen leggen. We proberen de linde nog te behouden als een soort leilinde.
Carty gaat een gevecht aan met de vleugelnootopslag. Zij komt met het idee om de opslag te laten liggen om zo de nieuwe uitwas te verstikken. Goed idee! Als ik haar baas was kreeg ze… opslag! Dus harken we alles om de boomstomp heen als een soort mulchlaag.
Tijdens een korte rondleiding wijs ik nog op de paddenstoelen die nu al te zien zijn. Het heeft afgelopen maand eindelijk weer geregend. We zien de zwerminktzwam bij een dode stam tussen de zwarte bessenstruiken. Verder een mycenasoort en een melkzwamsoort tussen de takkenril aan de zuidkant. De aronskelk heeft mooie grote bessen, maar nog groen. Door voldoende regen afgelopen maand ziet het bos er goed uit. De wespenorchis houdt stand. Ook de klimop die Anneke van Lijnschoten met haar zoon geplant had vorig jaar oktober staat er goed bij.
Tot zover iedereen bedankt en tot ziens op de volgende werkzaterdag 1 oktober 2022!
Jeroen Warmerdam
Bijlage: volgende pagina
Bijlage: beschrijving en motivatie van de keuze voor hulst en krentenboompje die ik op verzoek van Laura maakte.
Krentenboompje:
Het krentenboompje wordt in de lente zeer graag bezocht door insecten vanwege de uitbundige bloei en in de zomer door vogels vanwege de overvloedige zoete eetbare besjes. De boom is beslist niet krenterig! De boom wordt graag in tuinen aangeplant, je ziet: insecten, vogels, mensen, iedereen houdt van haar! De boom is als een dame die telkens haar jeugd opnieuw beleeft (uitbundige bloei in het voorjaar) en de zoete vruchten plukt van haar inzet en werk. Haar hoogte is gering, er is altijd en overal plaats voor haar. Bescheiden van formaat, maar gul in het geven. En door de herfstkleuren een kleurrijke dame!
Het krentenboompje komt te staan rechts van het toegangspad bij de omgevallen linde. Daar staat ze vrij en komt ze goed tot haar recht. Wordt beschouwd als inheems.
Hier staan nog 4 argumenten van de Vogelbescherming om juist voor een krentenboompje te kiezen: https://www.vogelbescherming.nl/actueel/bericht/vier-keer-plezier-met-een-krentenboompje
Hulst:
Hulst is inheems, wordt geen heel grote boom en heeft stekels, is groenblijvend en heeft mooie rode bessen (…). Dat alles associeer ik met Mary: taai, volhardend, flink op leeftijd, zeer vitaal, pittig (stekels!) en een dame van geringe lengte en postuur. De bessen zijn rood en knallen je tegemoet. Ze staan voor wat ze allemaal heeft bereikt en zijn vruchten heeft afgeworpen. Ze weigert oud te worden net zoals de groenblijvende hulst. De blaadjes zijn hardgroen en glimmen als de beste. Zou dat die glans van de jeugd zijn die ze maar niet verliest? Schaduw of zon maakt haar ook niet uit, ze doet haar werk toch wel, hoe je haar ook probeert te overvleugelen.
De hulst komt te staan in het stukje bos achter de vuilnisemmer en het oude bord. Het is een hoger gelegen stukje, ideaal voor de hulst die geen natte voeten mag hebben. Immers, Mary heeft zich omhoog gewerkt.